13. Heet, heter, heetst!

Hartje zomer is het intussen. Met de dagelijkse achtergrondgeluiden van de Tour de France (lekker even wegdutten en dan wakker worden nadat er gefinisht is..), veel zon en bovenal bijna dagelijks alle kamers bezet zijn we ook echt in het hoogseizoen beland. Heel veel gasten die wij hier krijgen zijn op doorreis naar nog warmere oorden.
Een top 3 van doorreizigers: 1. Ardeche 2. Drome 3. Alpen. Ongetwijfeld staan de heftige beelden van de bosbranden in Zuid- West Frankrijk op het netvlies. Gelukkig is dat hier niet al is het ook voor deze regio (naar verluid) ook wel droger en warmer dan doorgaans. Het beekje wat bij ons vlakbij altijd veel water afvoert in de wintermaanden staat nu intussen al dik 2 maanden droog. Alleen bij een langdurige regenbui wil ie weer even kortstondig wat water laten kabbelen.

De warmte slaat hier ook in alle hevigheid. Sinds mei woon-werk-slapen we in een korte broek. Vrijwel elke dag zon en heel soms een klein buitje. De vallei waar we zitten heeft de eigenschap dat er regelmatig een zeer verkoelend windje (soms stormkracht) overdag staat, het s'avonds en s'nachts erg afkoelt en dat de buien eigenlijk altijd rondom langs gaan. Dan zien wij het in de verte rommelen, donderen en bliksemen en dan vallen er bij ons welgeteld 3 spatjes. Geen noodweer dus gehad tot nu toe. Al vind de tuin het waarschijnlijk wel jammer, deze wordt geler en geler. We sproeien wel behoorlijk bij intussen.

En ook daar leer je weer van bij :-) Het was ons opgevallen dat het veldje aardappelen steeds minder werd. De blaadjes waren prachtig groen maar werden geler en geler, en langzaamaan begonnen het mooie groen verder weg te schrompelen. Wij natuurlijk nog meer sproeien maar het leek niet te helpen. Tot er op een ochtend op de deur geklopt werd; Wijnboer Pierre met een sproei-ding op zijn rug. Of ik even mee wilde komen. Hij had een biologischdynamisch spulletje bij zich welke hij op tomatenplanten, sperziboon en ook op de aardappels sproeide. Wat bleek nu; de bladeren van de planten (en ook wijnranken naar het schijnt) kunnen slecht tegen het verkalkte water wat wij hebben. De combinatie met de zonkracht zorgde er juist voor dat ze al dat spoeiwater dus niet konden waarderen. Je moet het maar weten als groente-tuin-man-in-opleiding. Vergeten we nooit meer. Nu dus een avondtaak om veel meer plantjes alleen onderaan de stronk water te geven met een gietertje. Druk-druk-druk.

Wat doen we verder? Waar mogelijk zoeken we de verkoeling bij Lac de Liez, een prachtig stuwmeer nabij Langres waar je heerlijk in de koelte kunt genieten met af een toe een plons in het koele water. We bezoeken eens een vide grenier (brocantemarkt), lezen een goed boek en drinken een drankje. La douce France!
Verder hebben we de komende weken een heel erg gevuld huis, wat aanhoud tot bijna eind augustus. Dan gaan we nog een weekje naar Nederland met enkele feestjes en familiebezoeken om vervolgens het naseizoen alweer in te gaan. Hoezo, de tijd vliegt?

Ik ga weer naar mijn hangmat, bon dimanche!