11. Moestuinen
30 mei 2022 - Coiffy-le-Haut, Frankrijk
Honderden keren. Nee misschien wel duizend keer. Misschien nog wel vaker. Zo vaak dat wij op onze vorige werkplek langs een grote moestuin liepen. Bijna dagelijks was er wel een oude wijze man te vinden die nog even onkruid wiedde, een beetje aan het sproeien was of andere klusjes rondom de moestuin. Het was niet zo dat wij geen zin hadden om in deze moestuin te helpen, het had meer de praktische oorzaak dat om het bedrijf draaiende te houden wijzelf ons geen tijd gunde 'in de leer te gaan' bij 1 van de vrijwilligers.
Allerlei termen werden ons om de oren gegooid; - dieven, - doorschieten, - poten, - toppen, - uitdunnen of verspenen. Geen idee maar het hoorde op zeker bij de moestuin. Wel bleef ons altijd bij dat het eigenlijk heel bijzonder is dat het een wonderlijk proces is waar je lang niet elke dag bij stil staat als je je groente koopt in de supermarkt.
We leven hier natuurlijk momenteel op een compleet andere manier. Soms kennen we drukke dagen door de wissels van de kamers, het bereiden van het eten of het onderhoud van onze grote tuin. En er zijn dagen bij we het rustig(er) aan kunnen doen. Een boek in de tuin kunnen lezen of op pad zijn. Maar we hebben ook een groot stuk tuin waar we ons hebben ondergedompeld in onze eigen moestuin. En oh oh, hadden we maar beter opgelet..
Eind maart begon het te kriebelen. Het was lekker weer met een zonnetje en wijnboer Pierre had net het volledige gedeelte omgeploegd zodat wij het verder konden gaan bewerken. In de plaatselijke bouwmarkt is er een overdadigheid van jawelste; alle soorten groenten, soms fruit en ander spul om in de grond te stoppen kun je er vinden. In Nederland hebben we er nooit zo opgelet maar weten we zeker dat er niet zo'n enorme stelling te vinden is in een huis-tuin en keuken bouwmarkt. Hier dus wel. Elke Fransman heeft ook wel een stukje op zijn grond wat hij zelf bewerkt en waar hij dan wat groente op verbouwd. Daarom konden wij ook echt niet achterblijven en voelde wij bijkans de hele natie smachtend kijken hoe wij onze eerste groente-tuin-stappen zouden zetten.
Nadat de tuin in zaaibedden waren voorbereid het geklooi met dat zaad. Natuurlijk hadden we niets voor gezaaid: De klassieke fout van een eigen moestuin. Op een winderige dag met sla-zaad in de weer is niet aan te bevelen kunnen we je vertellen. Minuscuul klein en dan zorgen dat het op de juiste plek in het juiste gootje terecht komt. In een van de albums kun je overigens zien dat dat wel gelukt is alleen dat er ietsje teveel kroppen op elkaar staan....wij zijn echter al zeer trots met het resultaat dat het überhaupt boven de grond gekomen is. Eigenlijk geld dat voor alles wat we ingezaaid hebben. De wortel begint te groeien, de kroppen sla doen het goed. De plantjes Broccoli beginnen uit te lopen en ook de rode kool, de (gekneusde) bietjes en courgette planten beginnen werkelijk enorm te groeien. Toch wel bijzonder. Feitelijk zeggen we hiermee dat wanneer je er ook niets van verstand hebt het je toch kan lukken. Houd hoop!
Eerste 'oogst' wat we intussen al lekker hebben verorberd is radijs. Vol trots vertelde wij dat en passant aan gasten welke doorleuk wisten te vertellen dat dat ook altijd wel lukt haha. Maar toch zijn we trots. Ook plukken we intussen vrijwel dagelijks heerlijke compacte en zeer smaakvolle aardbeien. Kunnen we vrij regelmatig kruiden knippen voor gebruik. Het eerstvolgende wat we nu ook kunnen gaan eten zal de sla gaan zijn.
Tegelijkertijd is daar altijd weer het gevaar; het gevaar van die glibberige dingen die s'avonds actief zijn en lekker de hele nacht aan het blad zitten te zabbelen. Slakken. Met man en macht zijn we momenteel eierschillen aan het sparen, koffiedrap aan het oppotten om maar een fortificatie om de plantjes te kunnen opbouwen. Momenteel lijkt het te helpen. De slakken lijken onder de indruk van de zeer ingenieuze blokkades waardoor de plantjes op dit moment gespaard blijven.
Wel heeft vrouwlief nog een zeer geheim wapen in de maak momenteel. Gekookt, gesudderd en gefabriceerd staat er momenteel een goedje op de vensterbank waardoor de slakken hiermee de laatste slag zal worden toegediend: Zelfgemaakte knoflookspray. En dat gaat toch werken (aldus het internet). Het is alleen te hopen dat we daarmee ook niet al onze gasten weg gaan jagen...
Kortom, we vinden het erg leuk te doen en kunnen al genieten van al die groeizame dingen of het uiteindelijk te eten is is een zorg voor later :-)
Voor het bewijs van al dat groeiende spul; kijk even in het fotoalbum Moestuin.
Weet je dat er ook korreltjes zijn die slakken verdrijven. Stinkt je tuin niet en ziet het er ook niet uit als een "groene bak afvalplaats"
Fijn dat het goed gaat en houd ons op de hoogte.
In April was er nog niets, dus ik vind dat jullie heel goed bezig zijn, al dan niet met hulp van Pierre en zijn moeder.
Nu was het nu nog supermarktgroente, moet je nagaan als het uit eigen tuin is ;-)
Verder gaat hier alles zijn gangetje, ben veel aan het werk want iedereen wil volgens mij de corona tijd inhalen dus 15 uur werken op een dag is geen uitzondering en ik kan je wel vertellen dat er grof gebruik gemaakt wordt van mijn grote rijbewijs want ik pruttel van het ene festival naar het andere ach dat houdt het werk ook een beetje leuk.
Verder top op te lezen dat het daar goed gaat