10. De geschiedenis van Ferme Adrien

Ferme Adrien maakt deel uit van de gemeenschap Coiffy-le-Haut, onderdeel van Kanton Bourbonne-les-Bains.
De oorsprong gaat terug tot de eerste beschrijvingen die stammen uit de 12e eeuw, het tijdperk waarin Regnier de Nogent heer werd van de abdij van Varennes en zijn gehele omgeving. De monniken van de orde der Benedictijnen ontgonnen, cultiveerde en planten wijnstokken. Daarnaast stichtte ze pachtboerderijen en schuren om de oogsten in op te slaan. Het waren de schuren van Adriennes die zich in de loop van de eeuwen hebben gevormd tot Ferme Adrien. De nabijgelegen gehuchten Granges Huguet (uitkijk) en Granges du Vol hebben hun oorspronkelijke namen altijd behouden.

De Ferme met een oppervlakte van 50 ha behoorde toe aan de grote familie Lacordaire, een grote poortersfamilie van Coiffy-le-Haut. De Ferme werd verwoest door een brand en herbouwd in 1848. Er volgenden jaren met slechte pachters. In 1910, toen een grootvader van de huidige familie Pelletier, afkomstig van Bassigny, de boerderij kocht bestond het enkel uit verwaarloosde gronden. Met behulp van zijn enige zoon Gustave en arbeiders maakten zij grote stukken land weer geschikt voor het verbouwen van graansoorten. In de jaren erna, mede door de oprichting van de zuivelcoöperaties , is men overgeschakeld op de veehouderij. 

Gustave had een zoon, Henri. In 1953 trouwde hij met Gabi en heeft de boerderij de benodigde opvolging gegeven. Er werden installaties aangelegd en de boerderij werd verder gemoderniseerd; water, elektriciteit en toegangswegen werden aangelegd. Ook werd het landgoed met 15 ha vergroot. In 1956 kwam de eerste tractor.
In 1968 werd de boerderij verder uitgebreid, werden woonruimtes gerenoveerd en het deel aan de linkerzijde aangebouwd. 
Zoon Pierre, het vierde kind van de Pelletiers, was de volgende opvolger van de boerderij en heeft tot 2006 in het gecombineerde bedrijf nog zo'n 40 koeien gehad. Momenteel zijn het er 15 en zijn er 3 Ardense paarden aanwezig. De mest van de koeien wordt gebruikt voor de biologisch-dynamische wijngaarden van Florence Pelletier. 

Uiteraard is aan Gabi en Henri vaak de vraag gesteld waarom zij op relatief oude leeftijd, ten tijde van hun pensionering nog gestart zijn met de Chambres d'hotes Ferme Adrien?
Henri en Gabi waren gewend aan een sociaal verantwoordelijk beroepsleven en waren lid van diverse organisaties en verenigingen. Na het uit huis gaan van alle kinderen werd het een leven met z'n tweeën in een groot huis. Ze wilde zich nog nuttig maken en het prachtige gebied laten zien aan anderen met de doelstelling: nuttig zijn in de wereld van het platteland. Te vaak hangt daar een taboesfeer om heen en is het een slecht begrepen onderwerp. Het deelnemen, het ontdekken van en gasten deelgenoot maken van het leven op het platteland. Dat was hun doel!

Na het bouwen- verbouwen en inrichten wat allemaal eigenhandig is gedaan werd de manier van ontvangst in 1990 erkend en sindsdien verblijven gasten uit alle hoeken van Frankrijk er daarbuiten hun reis bij Ferme Adrien. Vanaf 2008 heeft dochter Francoise nog 10 zeer succesvolle jaren de Chambre d'hôtes bestierd tot haar pensionering eind 2020 waarbij het uitbreken van de coronapandemie toch wel een bijzonder onbestendige en vreemde tijd is geweest om af te sluiten. Nadat de laatste gasten in najaar 2020 zijn geweest heeft de Ferme sinds begin dit jaar, geheel in de stijl van door de eeuwen heen, nieuwe pachters. Vanaf april 2022 ontvangen wij weer veel gasten welke, niemand uitgezonderd, onder de indruk zijn van de prachtige ligging, de oase van rust met al haar dierengeluiden en de pure authenticiteit die de boerderij van binnen- en van buiten ademt.    

Deze tekst hebben we, met wat kleine tekstuele aanvullingen, gekregen van onze 87-jarige buurvrouw Gabi Pelletier.