6. Adem in, adem uit

Hoe voelt dat nou om te emigreren? Eerlijk antwoord is dat het super tof en spannend is, je heel veel leert over jezelf en ontdek maar soms wordt je er ook moedeloos van. Want je vergeet soms even hoe Nederlands je bent. Je bent en denkt op en top Nederlands en je moet soms echt omschakelen. Hier kan je je echt niet op voorbereiden al denk je van wel. Want in Frankrijk gaan toch echt wel heel veel dingen anders (overigens denken we dat dat voor heel veel andere landen ook geldt).. Ken je dat, een vicieuze cirkel? Dan kan je je voorstellen dat dat soms best frustrerend is.. Want als Nederlander (want dan zijn we nou eenmaal en dat verandert niet in 8 weken) wil je alles gelijk geregeld hebben, bam-bam-bam, huphup. Dus in de benen en gaan met die banaan. Maar dan blijkt bijvoorbeeld dat je voor het openen van een bankrekening een Frans telefoonnummer nodig bent. Dat klinkt simpel, even online een nummer regelen. Maar voor het aanvragen voor een Frans nummer heb je een Frans bankrekeningnummer nodig. Echt? Ja echt. Dan regel je toch eerst een Frans bankrekeningnummer. Tsja, daar vragen ze naar je Franse telefoonnummer anders kunnen ze geen verificatie SMS sturen (0031 kunnen ze bijna nergens in het systeem invoeren). Voel je de cirkel? :-P. De Franse bankrekening was geregeld, het NL telefoonnummer was nog wel een probleem maar… we kunnen intussen betalen, we hebben zelfs een pas! Toen het nummer aanvragen. En dan stuit je weer op bepaalde zaken dat je als contact nummer een Frans nummer moet opgeven.. Hoe dan? Hier kom we in een ander verhaal op terug;

We zijn bezig onze auto te importeren. We hebben hiervoor iemand ingeschakeld om het administratieve deel te regelen met name voor het invullen van de franse documenten. So far, so good want we hebben we alleen nog een Export document nodig. Hiervoor moet je je Nederlandse kentekenplaten opsturen en dan wordt het exportdocument digitaal opgestuurd en kan je officieel de auto importeren.
Maar het wordt wel geadviseerd om in Frankrijk je auto alvast te verzekeren om zorg te dragen dat  niet met een onverzekerd gat zit. Als je auto in NL eenmaal op ‘export’ staat ben je officieel niet meer verzekerd volgens de Nederlandse verzekering. Dit konden we doen in Bourbonne-les-Bains op ongeveer 12 minuten rijden hiervandaan. Leuk weetje, waar in NL geen enkel bank- of verzekeringskantoor fysiek te bezoeken is heb je hier in een kleine plaats als Bourbonne nog een legio keuze. Zoveel dat je niet weet wat je moet kiezen :-P. We gaan rechtstreeks bij het kantoor waar we onze huis- en inboedel verzekerd hebben maar binnen 5 minuten staan we weer buiten met het antwoord dat het niet kan. Toch is dit ons geadviseerd, wat nu? Er schiet van alles door je hoofd in allerlei doemscenario’s en onmogelijkheden. Voor de afleiding zijn we boodschappen gaan doen en naar huis gegaan. Onverzekerd rondrijden is een grote gok, dat voelt (als Nederlander die zekerheid als fundatie heeft) niet goed.
Dan maar naar  je verzekering in NL bellen maar ook daar kom je niet verder. Het is wel gemakkelijk als je in NL bent want dan lever je je platen in bij een RDW kantoor, krijg je een tijdelijke verzekering en moet je binnen 2 weken alles in Frankrijk geregeld hebben. Maar dat is nu juist het probleem; we zitten in Frankrijk! Nadat we alles weer naast ons hadden neergelegd zijn we maar bij een ander verzekeringskantoor naar binnengestapt.  Geen enkel probleem zegt de vriendelijke fransman. Pff snap jij het nog?

Zo kunnen we nog een voorbeeld opnoemen en dat is de laatste is het opzetten van onze eigen micro entreprise. Dit kan tegenwoordig online. Eind januari alles opgestuurd (met wat Nederlandse hulp hier komen we in een ander verhaal op terug). Vervolgens krijgen we 2 dagen later een aangetekende brief met een afwijzing, het blijkt niet te kunnen dan 2 weken voorafgaand aan de startdatum van je bedrijf (en we hadden ons ten doel gesteld vanaf 1 maart officieel te starten).

We wisten dat enkele stukken ontbraken dus hebben we gemaild met de vragen over de ontbrekende stukken. Je krijgt gewoon geen reactie.. dus toch maar gebeld. Wat bleek? Het dossier was gesloten en we moesten de aanvraag opnieuw doen. Oké doen we dat. Alle stukken nu wel compleet toegevoegd en na 2 dagen wederom een aangetekende brief. Nu zal het wel geregeld zijn toch? Nee! Weer afgewezen want, zo werd geschreven dat de stukken in het Frans toegevoegd moesten worden. Stukken aangevraagd in het Frans bij onze oude woongemeente en we konden bellen voor een afspraak, yes! Om vervolgens weer met vraagtekens de verbinding te verbreken. De mevrouw van de betreffende organisatie heeft namelijk aangegeven de genoemde vereiste stukken die in de brief vermeld staan helemaal niet nodig te zijn. Kom maar gewoon maandag 28 februari naar ons kantoor in Chaumont dan regelen we het wel even’. Hogere wiskunde, je moet het maar snappen!

Om het verhaal positief af te sluiten; we kunnen met trots melden dat we met Ferme Adrien officieel vanaf 1 maart bestaan!

P.s. dit verhaal is grotendeels geschreven voordat we in deze zeer explosieve wereld terecht zijn gekomen met alle gevolgen van dien. Al onze ‘ervaringen’ kunnen we sindsdien wel heel erg in perspectief zetten zoals jullie zullen begrijpen....